การอ่านภาพถ่ายดาวเทียมด้วยสายตา
หลังจากได้เรียนรู้เกี่ยวกับการได้มาและการแสดงผลข้อมูลภาพถ่ายดาวเทียมเบื้องต้นแล้ว
เราควรศึกษาเกี่ยวกับการอ่านหรือแปลตีความภาพถ่ายดาวเทียม จะทำให้เราทราบได้ว่า
วัตถุที่แสดงอยู่ในภาพนั้นเป็นอะไร เช่น พื้นดิน พื้นน้ำ หรือสิ่งก่อสร้าง เป็นต้น สำหรับวิธีการแปลตีความนั้น
มี 2 วิธี คือ 1.การวิเคราะห์ด้วยคอมพิวเตอร์
ต้องใช้โปรแกรมประยุกต์ทางด้านภูมิสารสนเทศในการประมวลผล และ 2.การแปลตีความด้วยสายตา
ซึ่งเป็นวิธีการอ่านภาพถ่ายดาวเทียมอย่างง่าย โดยใช้องค์ประกอบต่างๆ
เพื่อช่วยในการสังเกต เช่น
การอ่านพิกัดบนภาพถ่ายดาวเทียม
ในการอ่านหรือแปลตีความภาพถ่ายดาวเทียมบางครั้งก็ไม่สามารถรู้ได้ว่า
วัตถุที่เห็นบนภาพคืออะไร ดังนั้น การอ่านพิกัดหรือตำแหน่งของวัตถุบนภาพ
จะช่วยให้เราสามารถนำพิกัดไปลงสำรวจภาคสนาม เพื่อตรวจสอบว่าวัตถุบนภาพคืออะไร สำหรับการอ่านพิกัดบนภาพถ่ายดาวเทียมนั้น
สามารถบอกเป็น ละติจูด (Latitude) หรือเส้นรุ้ง และลองจิจูด (Longitude) หรือเส้นแวง
โดย
เส้นรุ้ง จะใช้บอกตำแหน่งในแนวเหนือ -
ใต้ โดยอ้างอิงจากเส้นสมมุติรอบโลกที่มีระยะห่างจากขั้วโลกเหนือกับขั้วโลกใต้เท่าๆ
กัน และตั้งฉากกับแกนหมุนของโลก หรือที่เรียกว่าเส้นศูนย์สูตร (Equator) โดยนับจาก
0 องศาที่เส้นศูนย์สูตรไปจนถึง 90
องศาที่บริเวณขั้วโลกเหนือหรือใต้
เส้นแวง
จะใช้บอกตำแหน่งในแนวตะวันออก-ตะวันตก
โดยอ้างอิงจากเส้นสมมุติรอบโลกที่ลากผ่านขั้วโลกทั้งสอง
และผ่านหอสังเกตการณ์ดาราศาสตร์ เมืองกรีนิช (Greenwich)ประเทศอังกฤษ หรือที่เรียกว่า เส้นไพรม์เมอริเดียน (Prime
Meridian)โดยนับจาก 0 องศาที่เส้นไพรม์เมอริเดียนไปจนถึง
180 องศาทางด้านตะวันออกหรือตะวันตก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น